Według starych opowieści Błogosławieństwo Kąta Prostego było sprawdzoną metodą walki z bestiami nocy. Wampiry, jako istoty chaosu, nie mogły znieść widoku jednej z doskonalszych figur geometrycznych – krzyża.
Matematyka sama w sobie była przerażająca, a geometria to jej najbrzydsza córa.

– Jeśli usłyszy pan jakieś piski i krzyki, proszę nie interweniować. Lubię… no… gotować bigos na pełnym ogniu. – Haxerlin był tak roztrzęsiony, że przez przypadek stał się autorem najmniej erotycznej metafory w dziejach.

W tym momencie, po raz pierwszy w życiu, właściciel Cudów i Dziwów zobaczył prawdziwy magiczny przedmiot. Nie była to moneta szczęścia, którą tworzył ze srebrnika, uderzając w niego ciężkim młotem, dopóki ten nie zamienił się w płaski owal sprzedawany później za trzy srebrniki. Nie była to miotła wiedźmy, która poza tym, że bardzo dobrze zbierała kurz, nie posiadała żadnych innych specjalnych właściwości. Nie był to nawet bardzo popularny afrodyzjak, smakujący jak wysokoprocentowy samogon.

Handlarz do kwestii władzy podchodził bardzo praktycznie. Gdy król wywinie jakiś poważny numer, istnieje szansa, że straci głowę. Wiadomo, kto spartaczył. Po zrealizowaniu marzenia Atlera ta sama sytuacja będzie skwitowana wzruszeniem ramion i krótkim „Hej, tylu nas jest, to nie my popełniliśmy błąd, to ci obok”. I spróbuj pociągnąć tu kogoś do odpowiedzialności.

Mężczyźni pokroju Toma zawsze kolekcjonowali broń, byli fanami gladiatorów i przechwalali się między sobą, kto ma większe mięśnie albo kto ile koni trzyma w stajni. I często wychodzili z kamratami na piwo, w dziewięćdziesięciu procentach przypadków kończąc nocne wojaże z głowami w rynsztoku.

Ale z drugiej strony nikt nie zmuszał kobiet, żeby wychodziły za mąż za Tomów tego świata.

To stara prawda, że najlepszym towarzyszem na drodze ku niespełnionym marzeniom jest twardy żołądek.